بانک احادیث اهل بیت (ع) جلد 2 - (معصوم شناسی)

حدیث1

قال رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : مالی و لِلدنیا إنما مَثَلی و مثلُها کمثل الراکبِ رُفِعَت له شجرهٌ فی یوم صائفٍ فقال تَحتَها ثم راحَ و تَرَکَها.

رسول خدا - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: مرا با دنیا چکار؟ مثل من و دنیا مثل سواری است که در روز گرمی درختی برایش بپا شده و او زیر درخت خواب کوتاهی نموده سپس کوچ کرده و درخت را وا گذاشته است.

«الکافی، ج 2، ص 134»

حدیث2

قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : اَنَّ اللهَ بَعثََنی رحمهً للعالَمین و لِاَمحقَ المعازفَ و المزامیرَ و امورَ الجاهلیه.

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمودند: خداوند مرا مبعوث کرد تا رحمتی برای جهانیان باشم و ساز و نی ها و امور جاهلیت را نابود سازم.

«بحار الانوار، ج 79، ص 250»

حدیث3

رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

أن الله خلقنی و خلق علیاً و فاطمه و الحسن و الحسین و الأئمه من نور واحد؛

خداوند، من و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان را از یک نور آفریده است.

جامع الاخبار ص 46

حدیث4

قال الامام علی(علیه السلام) فی صفه النبی(صلی الله علیه و آله و سلم) :

طبیب دوار بطبه قد أحکم مراهمه و أحمی (أمضی) مواسمه یضع ذلک حیث الحاجه إلیه من قلوب عمی و آذان صم و ألسنه بکم، متتبع بدوائه مواضع الغفله و مواطن الحیره...؛

امام علی(علیه السلام) در توصیف پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:

پزشکی است که با دانش خود، همواره میان مردم می گردند، مرهمهایش را به خوبی فراهم و ابزار کارش را آماده کرده و آنها را هر جا که لازم باشد، از دلهای کور و گوشهای کر و زبانهای گنگ به کار می برد، غفلت گاه و جایگاه های حیرت را جستجو و با داروی خود آنها را درمان می کند.

نهج البلاغه خطبه 108

حدیث5

امام سجّاد علیه السلام :

کانَ إذا أوی إلی مَنزِلِهِ جَزَّءَ دُخولَهُ ثَلاثَهَ أجزاءٍ : جُزءا لِلّهِ و جُزءا لِأهلِهِ و جُزءا لِنَفسِهِ ؛

امام سجّاد علیه السلام :

پیامبر وقتی به خانه خویش می رفت ، اوقاتش را سه قسمت می کرد : بخشی برای خدا ، بخشی برای خانواده و بخشی برای خود .

مکارم الأخلاق ، ج 1 ، ص 44 .

حدیث6

امام باقر (علیه السلام) فرمودند:

ان فاطمه ضمنت لعلی (علیه السلام) عمل البیت و العجین و الخبز و قم البیت و ضمن لها علی (علیه السلام) ما کان خلف الباب. نقل الحطب و ان یجیی ء بالطعام

- برای تقسیم کارهای خانه - حضرت فاطمه (سلام الله علیها) خمیر نمودن و پخت نان و نظافت را بعهده گرفت و علی (علیه السلام) نیز کارهای بیرون خانه همچون نهیه هیزم و خرید لوازم خوراکی را پذیرفت.

تفسیر عیاشی ج 1: 171.

حدیث7

قال الامام الحسین - علیه السّلام - : سَئَلْتُ أَبِی عَنْ مَخْرَج رَسُولِ اللهِ - صلَی الله علیه و آله - فَقالَ: کانَ رَسُولَ اللهِ - صلَی الله علیه و آله - یَحْزَنُ لِسانَهُ إلاّ عَمّا یَعْنِیهِ قَدْ تَرَک نَفْسَهُ مِنْ ثَلاثٍ، الْمِراءِ وَ الْإکثارِ ... .

امام حسین - علیه السّلام - فرمودند: از پدرم، درباره سیره پیامبر - صلَی الله علیه و آله - پرسیدم، پاسخ دادند: رسول الله، زبان خود را همیشه از گفتار بی معنی حفظ می کرد و خود را از سه چیز دور می داشت: مراء، پرحرفی، سخن پوچ و بی معنی، و نیز سه مسئله را ترک می کرد: هیچکس را مذمت نمی کرد، از کسی عیبجویی نمی نمود و در پی جمع آوری لغزش های این و آن نبود.

«مسند الامام الرضا، ج 2، ص 85»

حدیث8

قال رسولُ اللهِ - صلّی الله علیه و آله - : جُعِلَ قُرهُ عینی الصلوهُ ولذّتی فی النساءِ.

پیامبر اکرم - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: قرار داده شده نماز، نور چشم من و در زناشوئی، لذت من.

«سنن النبی، ص 147»

حدیث9

قال الامام الصادق - علیه السلام - : کانَ رَسُولُ الله - صلی الله علیه و آله - یَکْرَهُ السَّوادَ اِلّا فی ثَلاثَهٍ الْعِمامَهُ وَالْخُفُّ وَالْکِساءُ.

امام صادق - علیه السلام - فرمودند: پیامبر اکرم - صلی الله علیه و آله - کراهت داشت از رنگ سیاه مگر در سه چیز: عمامه، کفش و عبا.

«بحارالانوار، ج83، ص249»

حدیث10

قال الامام الحسین - علیه السّلام - : کان رسول الله یرفَعُ یَدَیْهِ اذا ابْتَهَلَ و دَعا کَما یَسْتطْعِمُ المسکینُ.

امام حسین - علیه السّلام - فرمودند: رسول خدا - صلّی الله علیه و آله - (هنگام دعا) دستهای خود را بالا می بردند و با حالت تضرّع و گریه دعا می کردند، مانند انسان مسکین و بیچاره ای که عاجزانه درخواست غذا می کند.

«مکارم الاخلاق، ج 2، ص 8»

حدیث11

قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : خُلِقتُ اَنَا وَ عَلیٌ مِنْ نُورٍ واحدٍ.

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمودند: من و علی از یک نور آفریده شده ایم.

«بحار الانوار، ج 35، ص 34»

حدیث12

قال رسوُل الله - صلی الله علیه و آله - : کنُتُ أَنَا وَ عَلیٌ نوُراً بَیْنَ یَدَی الله قَبْلَ أنْ یَخْلُقَ آدَمَ ... .

رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمودند: من و علی قبل از خلقت آدم، نوری بودیم در پیشگاه خداوند، وقتی آدم آفریده شد، آن نور در وجود او قرار گرفت و پیوسته آن نور یکی بود تا اینکه در صلب عبدالمطلب به صورت دو نور، از هم جدا شد، نور نبوت در من و نور خلافت در وجود علی - علیه السّلام - قرار گرفت.

«بحار الانوار، ج 35، ص24»

حدیث13

قال الله عزّوجلّ:

ای احمد! می دانی به کدام دلیل تو را بر دیگر انبیا برتری دادم؟ به دلیل یقین و حسن خلق و سخاوت نفس و دلسوزی برای مردم.

(ارشادالقلوب1/205)

حدیث14

عن الامام علی - علیه السّلام - قال: کان رسول الله لا یحجزه عن قراءه القرآن الا الجنابه.

امام علی - علیه السّلام - فرمودند: هیچ مانعی پیامبر را از خواندن قرآن منع نمی کرد، مگر حالت جنابت.

«بحار الأنوار، ج 92، ص 216»

حدیث15

قال رسول الله _ صلی الله علیه و آله _ : اللّهم اجعَلْ حبَّکَ احبَّ الاشیاء عندی ... و اقطع عنّی حاجاتِ الدّنیا بالشّوق الی لقائک.

رسول اکرم _ صلی الله علیه و آله _ در مناجات با پروردگار اینگونه دعا می نمودند: خداوندا محبت خودت را دوست داشتنی ترین چیزها در نزد من قرار بده ... و به واسطه شوق به دیدارت حاجات دنیا را از دل من بر کن.

«کنزل العمال، ح 3648»

حدیث16

قال رسول الله _ صلّی الله علیه و آله _ : اللّهم انّی اسئُلکَ حُبَّکَ و حُبَّ مَنْ یُحبُّکَ و العَمَل الذّی یبلّغُنی حُبَّکَ، اللهمَّ اجْعَل حُبَّکَ احبُّ الیَّ من نَفسی و اهلی و الماءِ الباردِ.

رسول اکرم _ صلّی الله علیه و آله _ در مناجات با پروردگار اینگونه دعا می کردند: خداوندا محبت خود و محبت دوستدارانت را از تو خواستارم، (خداوندا) عملی را به من ارزانی کن که با آن به محبت تو دست یابم، خداوندا محبت و دوستی خودت را از دوست داشتن من نسبت به خودم و خانواده ام و آب خنک و گوارا، بیشتر و محبوبتر گردان.

«کنزالعمال، ج 2، ص 209»

حدیث17

قالَ رسول الله - صلّی الله علیه و آله - : إنَّما بُعِثْتُ فاتحاً و خاتِماً و أعطیت ... .

رسول خدا - صلّی الله علیه و آله - فرمودند: من به عنوان فاتح و خاتم (پیامبران) مبعوث شدم و جامع کلمات و کلید آن ها به من اعطا شده است ... .

«کنز العمّال، ح 31994»

حدیث18

عَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ قالَ: قالَ لی رَسُول اللهِ - صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه - : لَمّا اُسْرِیَ بِی إلی السّماءِ إذاً مَلِک قَدْ أتانِی فَقالَ لِی یا مُحَمَّدُ! سَلْ مَنْ أرْسَلنا قَبْلَک قُلْتُ یا مَعاشِرَ النّاسِ وَ النَّبِیینَ عَلی ما بَعَثَکمْ اللهُ قَبلی؟ قالوُا: عَلی ولایتِک یا محمدُ و ولایهِ علیِّ بن ابی طالب.

ابن مسعود گفت: پیامبر به من فرمودند: هنگامی که در آسمان سیر کردم (در معراج) یکی از فرشتگان به پیش من آمد و گفت یا رسول الله پرسش خویش را با آن ها که قبل از شما مبعوث گشته اند در میان گذار! و من گفتم ای گروه مردم و پیامبران (سلف) بر چه چیزی خداوند متعال شما را مبعوث ساخته است؟ پاسخ دادند: بر ولایت تو ای محمد و ولایت علی ابن ابی طالب.

«بشاره المصطفی، ص 201»

حدیث19

عَنْ أبِی عَبْد اللهِ - علیهِ السَّلام - قال: ألا وَ إنَّ لِکلِّ شَیْءٍ جَوهَراً و جَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ مُحَمَّدٌ - صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِه - وَ نَحْنُ وَ شِیعَتُنا بَعدنا حبَّذا شیعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... .

امام صادق - علیه السلام - فرمودند: آگاه باشید که به راستی هر چیزی را گوهری است و گوهر فرزندان آدم، محمد - صلی الله علیه و آله - است و پس از آن حضرت، ما و بعد از ما، شیعیان ما هستند، خوشا بر شیعیان ما که نزدیکند به عرش خدای عز و جل و چه نیکو است رفتار خدای عز و جل نسبت به آنان در روز قیامت. به خدا سوگند اگر بر مردم گران نمی آمد و